Kunnen we huisartsen beter ondersteunen met diagnostiek om patiënten met sepsis (ernstige infectie met orgaanfalen) thuis beter en sneller te herkennen?
Dat is de vraag [1] die UMCU, Radboud Universiteit en Star-shl samen met de deelnemende huisartsenposten in Ede, Oss, Uden en Den Bosch zich stelden. Feike Loots (EH arts, UMCU) is de promovendus op deze studie. De studie is ondanks de COVID-19 pandemie succesvol afgerond.
Waar kan de huisarts zich nu écht aan vasthouden bij de beoordeling van deze patiënten? En wat is de waarde van biomarkers die at the point-of-care bepaald (POCT) worden? Uit onze voorstudies bleek al dat (tijdige) herkenning van sepsis in de thuissituatie vaak bijzonder lastig is en negatieve consequenties kan hebben voor patiënt en hulpverlener [2-5].
367 Patiënten met een ernstige infectie deden mee. Zij waren thuis bezocht door de dienstdoende huisarts vanuit de Huisartsenpost. 3 Expert panels met intensivisten, infectiologen en huisartsen beoordeelden achteraf, en op basis van alle beschikbare medische informatie, of er sprake was van sepsis volgens de gangbare criteria en opinie. Dit bleek in maar liefst 40% van hen het geval te zijn. Voor zover bekend is nooit eerder zo een grote huisartsenstudie verricht met zoveel ernstig zieken.
We weten nu welke combinatie van factoren uit het consult met de patiënt het meest bijdragen aan de diagnose sepsis. De statistische analyses zijn gedaan. Aangezien de resultaten eerst nog binnen de projectgroep worden besproken houden we het nieuws nog even voor ons. In het eerste kwartaal van 2021 kunnen we er veel meer over melden. Even geduld dus nog aub.